Voido Gloss nowoczesny fotel bujany Magis

Ron Arad

Ron Arad to architekt, artysta, wykładowca. Jeden z najważniejszych współczesnych projektantów.
Studiował w Bezalel Academy of Art and Design w Jerozolimie, potem uzyskał dyplom architekta w Architectural Association School of Architecture w Londynie. Mieszka w Anglii, jest wykładowcą w londyńskim Royal College of Art.

Swoje najsłynniejsze krzesło zaprojektował niemal przez przypadek. Na garażowej wyprzedaży znalazł siedzenia samochodowe ze starego modelu Rovera. Dorobił do nich wsporniki z rur od rusztowania. Niespodziewanie recyclingowy projekt odniósł sukces. Arad otworzył małą pracownię, gdzie produkował fotele w setkach egzemplarzy na sprzedaż. Jeden z nich kupił m.in. Jean Paul Gaultier. Fotel doskonale wpasował się w punkową estetykę ówczesnego Londynu. Ale właśnie kiedy sprzedaż szła w najlepsze, Arad przestał fotele produkować. Chciał tworzyć coś nowego. Wciąż jednak fascynowały go odpady poprzemysłowe i surowa, przemysłowa estetyka. Eksperymentował ze stalą, sam tworzył meble, łączył ze sobą pozornie nieprzystające do siebie części.

Przedmioty z tego okresu wyglądają trochę jak dekoracje do filmu o życiu na ziemi po katastrofie. Legendą designu lat 80. stał się „Well Tempered Chair” (" Fotel dobrze zahartowany”) - archetyp fotela wykonany z powyginanych arkuszy blachy, zachęca do siadania i jednocześnie odpycha. Nie zniechęciło to jednak firmy Vitra do produkcji mebla, tyle że uładzono jego wersję (z blaszanej na plastikową) i przekornie zmieniono nazwę na "Bad Tempered Chair" ("Fotel źle zahartowany”).

Własnoręczna produkcja mebli nie była jednak najważniejszym wyzwaniem, ale bezpośredni kontakt z materiałami to dla projektanta form przemysłowych doświadczenie bardzo ważne. Arad lubi łączyć różne dziedziny sztuki. Jego nieustanne eksperymenty z tworzywami i z technikami powodują, że chcą z nim współpracować wielkie firmy meblarskie z całego świata: Magis, Kartell, Vitra, Moroso, Fiam, Driade, Alessi, Flos, a Arad może zaspokajać swą ciągłą potrzebę eksperymentowania. Firma Moroso zaproponowała mu produkcję tapicerowanych wersji dwóch mebli wykonanych pierwotnie ze stali: "The Soft Big Easy" i "Soft Little Heavy". Okazało się, że pozorne przeciwieństwa – stal i tapicerka – doskonale do siebie pasują.

Projekty Arada często mają bardzo rzeźbiarskie formy, wypolerowane gładkie powierzchnie, ich kształty bywają często zredukowane do czystych geometrycznych brył lub matematycznych symboli. "Ripple Chair", sofa "Victoria and Albert" (obie dla Moroso) – nawiązują do symbolu nieskończoności. Półka na książki "Bookworm" dla firmy Kartell ma kształt sinusoidy.

Ron Arad nigdy nie zrezygnował ze swojej pasji do architektury. Największym jego projektem jest Opera w Tel Avivie, ostatnio natomiast ukończono budowę Muzeum Designu w Holon w Izraelu. Ta ostatnia spektakularna budowla nosi ślady stylu Arada w ogromnej skali: gigantyczne stalowe spirale z pokrytej rdzą blachy przypominają elementy charakterystyczne dla wczesnych lat twórczości.

Arad jest ceniony także przez świat sztuki: także za to, że łączy w swoich projektach różne dyscypliny sztuki. Chyba żaden z designerów nie może pochwalić się tyloma wystawami indywidualnymi w najbardziej prestiżowych muzeach i galeriach: Victoria and Albert Museum, Barbican Gallery, Centre Pompidou, MoMa.